Trzecia generacja

Toyota Supra III
Ilustracja
Toyota Supra III
Okres produkcji 1986 – 1993
Miejsce produkcji  Japonia
Poprzednik Toyota Supra II
Następca Toyota Supra IV
Dane techniczne
Segment G / GT
Typy nadwozia 2-drzwiowe coupé
Silniki Benzynowe:
R6 2,0 l 1G-GTE
R6 2,5 l 1JZ-GTE
R6 3,0 l 7M-GE
R6 3,0 l 7M-GTE
Skrzynia biegów 4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna
Napęd tylny
Długość 4620 mm
Szerokość 1745 mm
Wysokość 1310 mm (1986-89)
1301 mm (1989-92)
Rozstaw osi 2596 mm
Masa własna 1537-1595 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne Toyota Soarer
Konkurencja Nissan 300ZX
 
Toyota Supra III - tył pojazdu

Trzecia generacja Supry trafiła do produkcji w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny. Nadwozie zachowało podobieństwo do drugiej generacji modelu. Pod względem konstrukcyjnym była to konstrukcja pokrewna z Toyotą Soarer.

Do napędu użyto silnika R6 3,0 l z 4 zaworami na cylinder (DOHC) w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosiła 203 KM (149 kW) przy 6000 obr./min, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Jednostka turbodoładowana osiągała 233 KM (173 kW) przy 5600 obr./min i moment siły 334 Nm, połączono ją z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.

Od stycznia 1987 dostępna była Supra Turbo. Oprócz zastosowania turbodoładowania, różniła się od wersji wolnossącej montowaną w standardzie chłodnicą oleju, zintegrowanym tylnym spoilerem, mechanizmem różnicowym o ograniczonym poślizgu (LSD) oraz spryskiwaczami przednich reflektorów. Na liście wyposażenia dodatkowego znajdował się m.in. system ABS. Od roku 1989 modele w wersji Turbo otrzymały trzyczęściowy spoiler tylny z wbudowanym trzecim światłem "stop" opartym na diodach LED, zmieniono wygląd tylnych świateł oraz pasa przedniego nadwozia. Od 1990 do wyposażenia standardowego dodano układ poduszek powietrznych.

Na rynku japońskim Supra dostępna była w trzech wersjach silnikowych: R6 2,5 l 1JZ-GTE twin-turbo o mocy 280 KM (206 kW), R6 2,0 l 1G-GTE twin-turbo 213 KM (157 kW) oraz wolnossący motor R6 2,0 l 1G-GEU.

Od sierpnia do września 1988 na rynku japońskim dostępna była seria 500 egzemplarzy homologacyjnych wersji Turbo-A. Zastosowano w niej silnik R6 3,0 l 7M-GTEU generujący moc 271 KM (199 kW) i moment obrotowy 358 Nm.

Poziom produkcji

  • 1986 – 33 283
  • 1987 – 29 907
  • 1988 – 19 596
  • 1989 – 14 544
  • 1990 – 6419
  • 1991 – 3623
  • 1992 – 1193

Silniki

Oznaczenie Rocznik Silnik Moc maksymalna Maks. moment obrotowy Rynek zbytu
MA70 1986.5-1992 R6 3,0 l (2954 cm³) 7M-GE 203 KM (149 kW) 266 Nm Kanada
Europa
USA
R6 3,0 l (2954 cm³) 7M-GTE turbo 233 KM (172 kW) 325 Nm Kanada
Europa
USA
Japonia
GA70 1986.5-1992 R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GEU 162 KM (119 kW) 176 Nm Japonia
R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GTE twin-turbo 208 KM (153 kW) 244 Nm Japonia
JZA70 1990–1992 R6 2,5 l (2491 cm³) 1JZ-GTE twin-turbo 280 KM (206 kW) 363 Nm Japonia