Trzecia generacja

Toyota Supra III
Ilustracja
Toyota Supra III
Okres produkcji 1986 – 1993
Miejsce produkcji  Japonia
Poprzednik Toyota Supra II
Następca Toyota Supra IV
Dane techniczne
Segment G / GT
Typy nadwozia 2-drzwiowe coupé
Silniki Benzynowe:
R6 2,0 l 1G-GTE
R6 2,5 l 1JZ-GTE
R6 3,0 l 7M-GE
R6 3,0 l 7M-GTE
Skrzynia biegów 4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna
Napęd tylny
Długość 4620 mm
Szerokość 1745 mm
Wysokość 1310 mm (1986-89)
1301 mm (1989-92)
Rozstaw osi 2596 mm
Masa własna 1537-1595 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne Toyota Soarer
Konkurencja Nissan 300ZX
 
Toyota Supra III - tył pojazdu

Trzecia generacja Supry trafiła do produkcji w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny. Nadwozie zachowało podobieństwo do drugiej generacji modelu. Pod względem konstrukcyjnym była to konstrukcja pokrewna z Toyotą Soarer.

Do napędu użyto silnika R6 3,0 l z 4 zaworami na cylinder (DOHC) w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosiła 203 KM (149 kW) przy 6000 obr./min, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Jednostka turbodoładowana osiągała 233 KM (173 kW) przy 5600 obr./min i moment siły 334 Nm, połączono ją z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.

Od stycznia 1987 dostępna była Supra Turbo. Oprócz zastosowania turbodoładowania, różniła się od wersji wolnossącej montowaną w standardzie chłodnicą oleju, zintegrowanym tylnym spoilerem, mechanizmem różnicowym o ograniczonym poślizgu (LSD) oraz spryskiwaczami przednich reflektorów. Na liście wyposażenia dodatkowego znajdował się m.in. system ABS. Od roku 1989 modele w wersji Turbo otrzymały trzyczęściowy spoiler tylny z wbudowanym trzecim światłem "stop" opartym na diodach LED, zmieniono wygląd tylnych świateł oraz pasa przedniego nadwozia. Od 1990 do wyposażenia standardowego dodano układ poduszek powietrznych.

Na rynku japońskim Supra dostępna była w trzech wersjach silnikowych: R6 2,5 l 1JZ-GTE twin-turbo o mocy 280 KM (206 kW), R6 2,0 l 1G-GTE twin-turbo 213 KM (157 kW) oraz wolnossący motor R6 2,0 l 1G-GEU.

Od sierpnia do września 1988 na rynku japońskim dostępna była seria 500 egzemplarzy homologacyjnych wersji Turbo-A. Zastosowano w niej silnik R6 3,0 l 7M-GTEU generujący moc 271 KM (199 kW) i moment obrotowy 358 Nm.

Poziom produkcji

  • 1986 – 33 283
  • 1987 – 29 907
  • 1988 – 19 596
  • 1989 – 14 544
  • 1990 – 6419
  • 1991 – 3623
  • 1992 – 1193

Silniki

Oznaczenie Rocznik Silnik Moc maksymalna Maks. moment obrotowy Rynek zbytu
MA70 1986.5-1992 R6 3,0 l (2954 cm³) 7M-GE 203 KM (149 kW) 266 Nm Kanada
Europa
USA
R6 3,0 l (2954 cm³) 7M-GTE turbo 233 KM (172 kW) 325 Nm Kanada
Europa
USA
Japonia
GA70 1986.5-1992 R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GEU 162 KM (119 kW) 176 Nm Japonia
R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GTE twin-turbo 208 KM (153 kW) 244 Nm Japonia
JZA70 1990–1992 R6 2,5 l (2491 cm³) 1JZ-GTE twin-turbo 280 KM (206 kW) 363 Nm Japonia

Druga generacja

Toyota Supra II
Ilustracja
Toyota Supra II
Inne nazwy Toyota Celica Supra Mark II
Toyota Celica XX (w Japonii)
Okres produkcji grudzień 1981– 1986
Miejsce produkcji  Japonia
Poprzednik Toyota Supra I
Następca Toyota Supra III
Dane techniczne
Segment G / GT
Typy nadwozia 2-drzwiowe coupé
Silniki Benzynowe:
R6 2,0 l M-TE
R6 2,0 l M-TEU Turbo
R6 2,0 l 1G-EU
R6 2,0 l 1G-GEU
R6 2,8 l 5M-G
R6 2,8 l 5M-GE
Skrzynia biegów 4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna
Napęd tylny
Długość 4661 mm
Szerokość 1720 mm
Wysokość 1321 mm
Rozstaw osi 2614 mm
Masa własna 1361 kg
Zbiornik paliwa 60,4 l
Dane dodatkowe
Pokrewne Toyota Celica
Toyota Soarer
Konkurencja Nissan Fairlady Z
 
Toyota Supra II - tył pojazdu
 
Toyota Supra II z rocznika 1981

W lipcu 1981 roku Toyota zmodernizowała modele rodziny Celica i Celica Supra. Na rynku Stanów Zjednoczonych Mk II dostępny był w dwóch wersjach: P-Type (wersja sportowa) oraz L-Type (wersja luksusowa). Oba warianty były bliźniacze pod względem technicznym, jedyne różnice to dostępne rozmiary opon i kół, wyposażenie nadwozia oraz przełożenia dyferencjału. Układ zawieszenia dla trzeciej generacji Supry powstał przy współpracy z brytyjskim Lotusem. Bliźniaczym modelem wprowadzonym na rynek japoński był Soarer.

Rocznik 1982 (rok produkcji 1981) przygotowany na rynek USA napędzany był przez silnik R6 2,8 l DOHC, który przy stopniu kompresji 8,8:1 generował moc 147 KM (108 kW) i moment obrotowy 210 Nm. Pozwalało to na przyspieszenie 0-100 km/h wynoszące 9,8 s oraz czas przejazdu ¼ mili równy 17,2 s przy prędkości końcowej 130 km/h. Do przeniesienia napędu służyła 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna skrzynia biegów, obie z nadbiegiem.

Na liście wyposażenia standardowego drugiej generacji Supry znajdowały się m.in: elektrycznie odsuwane szyby, centralny zamek, elektrycznie ustawiane lusterka zewnętrzne, klimatyzacja czy też tempomat. W samochodzie zastosowano także antenę wprasowaną w szybę przednią.

Dla rocznika 1983 przygotowano wzmocnioną do 152 KM (112 kW) i 216 Nm wersję silnika R6 2.8 5M-GE. Zmieniono także typ 4-biegowej automatycznej skrzyni biegów (A43DE). Rocznik 1984 otrzymał ponownie wzmocniony silnik, ze skrzynią manualną osiągał on 162 KM (119 kW) i 221 Nm. Wzrost ten otrzymano m.in. dzięki podniesieniu stopnia kompresji do 9,2:1. Jednostki napędowe łączone ze skrzyniami automatycznymi odznaczały się tym samym poziomem mocy maksymalnej co w latach poprzednich. Zmieniono także przełożenia skrzyń biegów. Oprócz tego zmodyfikowano kształt przednich kierunkowskazów oraz wygląd pasa tylnego. Odświeżony został także wygląd kabiny pasażerskiej – licznik został wyskalowany do 130 mil na godzinę (210 km/h).

Rocznik 1985 otrzymał nieznacznie wzmocniony silnik – 163 KM (120 kW) i 229 Nm. Kolejną zmianą było wyrównanie mocy silników stosowanych ze skrzyniami automatycznymi względem jednostek napędowych stosowanych z przekładniami manualnymi. Z mocniejszym silnikiem czas przyspieszenia 0-100 km/h wynosił 8,6 s, zaś przejazdu ¼ mili 16,1 s przy prędkości końcowej 137 km/h.

Druga generacja Supry oferowana była także w: w większej części Europy (w tym Wielkiej Brytanii, Szwajcarii oraz Szwecji), Australii i Nowej Zelandii.

Silniki

Oznaczenie Rocznik Silnik Moc maksymalna Maks. moment obrotowy Rynek zbytu
MA61 1982–1983 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 176 KM (130 kW) 281 Nm Europa
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GEU 162 KM (119 kW) 203 Nm Japonia
1984–1986 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-E 142 KM (104 kW) 226 Nm Australia
Szwajcaria
Szwecja
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 180 KM (133 kW) 287 Nm Europa
Nowa Zelandia
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GEU 162 KM (119 kW) 203 Nm Japonia
MA63 1982 R6 2,0 l (1988 cm³) M-TEU turbo 147 KM (108 kW) 212 Nm Japonia
1983–1985 R6 2,0 l (1988 cm³) M-TEU turbo 162 KM (119 kW) 230 Nm
MA67 1982 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 147 KM (108 kW) 210 Nm Kanada
USA
1983 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 152 KM (112 kW) 216 Nm
1984 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 162 KM (119 kW) 221 Nm
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 152 KM (112 kW) 216 Nm
1985–1986 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 163 KM (120 kW) 229 Nm
GA61 1982–1985 R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-EU 127 KM (93 kW) 172 Nm Japonia
1982–1985 R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GEU 162 KM (119 kW) 182 Nm

Pierwsza generacja

Toyota Supra I
Ilustracja
Toyota Supra I
Inne nazwy Toyota Celica Supra Mark I
Toyota Celica XX (Japonia)
Okres produkcji kwiecień 1978 – czerwiec 1981
Miejsce produkcji  Japonia
Poprzednik Toyota 2000GT
Następca Toyota Supra II
Dane techniczne
Segment G / GT
Typy nadwozia 2-drzwiowe coupé
Silniki Benzynowe:
R6 2,0 l M-EU
R6 2,0 l M-TEU Turbo
R6 2,6 l 4M-E
R6 2,8 l 5M-E
Skrzynia biegów 4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna
Napęd tylny
Długość 4615 mm
Szerokość 1651 mm
Wysokość 1290 mm
Rozstaw osi 2629 mm
Masa własna 1270 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne Toyota Celica
Konkurencja Nissan Fairlady Z

Pierwsza generacja modelu produkowana była od kwietnia 1978 do czerwca 1981 roku. Oparta została w dużej mierze na wersji liftback Toyoty Celiki, pas tylny przejęto bez większych zmian, pas przedni zaś został odpowiednio wydłużony by pomieścić sześciocylindrowy silnik rzędowy (w Celice montowano silniki czterocylindrowe). Samochód był odpowiedzią Toyoty na modele serii Fairlady Z Nissana.

 
Toyota Supra I - tył pojazdu

W Japonii nowy model zaprezentowano pod nazwą Celica XX w kwietniu 1978 roku. Na rynku północnoamerykańskim samochód zadebiutował w styczniu 1979 roku. Początkowo dostępny był z silnikiem R6 2,6 l SOHC o mocy 112 KM (rynek USA) oraz R6 2,0 l SOHC o tej samej mocy na rynku japońskim. Obie jednostki napędowe wyposażone były we wtrysk paliwa. Silnik mógł być zblokowany z 5-biegową manualną (W50) bądź 4-biegową automatyczną (A40D) skrzynią biegów, obie z nadbiegiem. Standardowo pojazd wyposażony był w hamulce tarczowe na obydwu osiach.

Od rocznika 1980 zaczęto montować turbodoładowane silniki R6 o pojemności dwóch litrów, był to pierwszy samochód Toyoty z doładowaną jednostką napędową. Oprócz tego nadwozie doczekało się kosmetycznych zmian. W kolejnym roku wprowadzono silnik o pojemności 2,8 litra generujący moc 118 koni mechanicznych. Oprócz tego zastosowano ulepszoną wersję 4-biegowej skrzyni automatycznej (oznaczenie A43D). W teście przeprowadzonym przez redakcję magazynu Motor Trend, wersji R6 2.8 zmierzono czas przyspieszenia 0-100 km/h równy 10,24 s oraz czas przejazdu ¼ mili równy 19,5 s przy prędkości końcowej równej 125 km/h.

Silniki

Oznaczenie Rok Silnik Moc maks. Maks. moment obrotowy Rynek zbytu
MA45 1978 R6 2,0 l (1988 cm³) M-EU 112 KM (82 kW) 184 Nm Japonia
MA46 R6 2,6 l (2563 cm³) 4M-E 112 KM (82 kW) 184 Nm USA
1979 R6 2,0 l (1988 cm³) M-TEU turbo 147 KM (108 kW) 212 Nm Japonia
R6 2,6 l (2563 cm³) 4M-E 112 KM (82 kW) 184 Nm USA
MA47 1980 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-E 118 KM (87 kW) 197 Nm Japonia
USA