Druga generacja

Toyota Supra II

Toyota Supra II
Inne nazwy	Toyota Celica Supra Mark II Toyota Celica XX (w Japonii)
Okres produkcji	grudzień 1981– 1986
Miejsce produkcji	Japonia
Poprzednik	Toyota Supra I
Następca	Toyota Supra III
Dane techniczne
Segment	G / GT
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé
Silniki	Benzynowe: R6 2,0 l M-TE R6 2,0 l M-TEU Turbo R6 2,0 l 1G-EU R6 2,0 l 1G-GEU R6 2,8 l 5M-G R6 2,8 l 5M-GE
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna 5-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4661 mm
Szerokość	1720 mm
Wysokość	1321 mm
Rozstaw osi	2614 mm
Masa własna	1361 kg
Zbiornik paliwa	60,4 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Toyota Celica Toyota Soarer
Konkurencja	Nissan Fairlady Z

 

Toyota Supra II - tył pojazdu

 

Toyota Supra II z rocznika 1981

W lipcu 1981 roku Toyota zmodernizowała modele rodziny Celica i Celica Supra. Na rynku Stanów Zjednoczonych Mk II dostępny był w dwóch wersjach: P-Type (wersja sportowa) oraz L-Type (wersja luksusowa). Oba warianty były bliźniacze pod względem technicznym, jedyne różnice to dostępne rozmiary opon i kół, wyposażenie nadwozia oraz przełożenia dyferencjału. Układ zawieszenia dla trzeciej generacji Supry powstał przy współpracy z brytyjskim Lotusem. Bliźniaczym modelem wprowadzonym na rynek japoński był Soarer.

Rocznik 1982 (rok produkcji 1981) przygotowany na rynek USA napędzany był przez silnik R6 2,8 l DOHC, który przy stopniu kompresji 8,8:1 generował moc 147 KM (108 kW) i moment obrotowy 210 Nm. Pozwalało to na przyspieszenie 0-100 km/h wynoszące 9,8 s oraz czas przejazdu ¼ mili równy 17,2 s przy prędkości końcowej 130 km/h. Do przeniesienia napędu służyła 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna skrzynia biegów, obie z nadbiegiem.

Na liście wyposażenia standardowego drugiej generacji Supry znajdowały się m.in: elektrycznie odsuwane szyby, centralny zamek, elektrycznie ustawiane lusterka zewnętrzne, klimatyzacja czy też tempomat. W samochodzie zastosowano także antenę wprasowaną w szybę przednią.

Dla rocznika 1983 przygotowano wzmocnioną do 152 KM (112 kW) i 216 Nm wersję silnika R6 2.8 5M-GE. Zmieniono także typ 4-biegowej automatycznej skrzyni biegów (A43DE). Rocznik 1984 otrzymał ponownie wzmocniony silnik, ze skrzynią manualną osiągał on 162 KM (119 kW) i 221 Nm. Wzrost ten otrzymano m.in. dzięki podniesieniu stopnia kompresji do 9,2:1. Jednostki napędowe łączone ze skrzyniami automatycznymi odznaczały się tym samym poziomem mocy maksymalnej co w latach poprzednich. Zmieniono także przełożenia skrzyń biegów. Oprócz tego zmodyfikowano kształt przednich kierunkowskazów oraz wygląd pasa tylnego. Odświeżony został także wygląd kabiny pasażerskiej – licznik został wyskalowany do 130 mil na godzinę (210 km/h).

Rocznik 1985 otrzymał nieznacznie wzmocniony silnik – 163 KM (120 kW) i 229 Nm. Kolejną zmianą było wyrównanie mocy silników stosowanych ze skrzyniami automatycznymi względem jednostek napędowych stosowanych z przekładniami manualnymi. Z mocniejszym silnikiem czas przyspieszenia 0-100 km/h wynosił 8,6 s, zaś przejazdu ¼ mili 16,1 s przy prędkości końcowej 137 km/h.

Druga generacja Supry oferowana była także w: w większej części Europy (w tym Wielkiej Brytanii, Szwajcarii oraz Szwecji), Australii i Nowej Zelandii.

Silniki